Nie jeden już raz podkreślałam, że Mediolan da się lubić, że jest ciekawy i nie ogranicza się tylko do miałkiego świata mody i aperitifu. Zawsze dużo się tutaj dzieje, a w atrakcjach można przebierać, dopasowując je do osobistych zainteresowań. I tak, w miniony weekend, podobnie tłumy mieszkańców miasta i jego okolic oraz turytów, postanowiłam zobaczyć tzw. Hotel Dzienny Venezia “Albergo Diurno Metropolitano Venezia”, czyli mediolańskie spa rodem z epoki Art Déco. Okazja była wyjątkowa, jako że miejsce to pozostaje zamknięte od 2006 roku i niestety sukcesywnie popada w ruinę.
Ostatnimi czasy wolontariusze FAI (organizacji zajmującej się propagowaniem, ochroną i konserwacją włoskiego dziedzictwa) zdecydowali Albergo Diurno uporządkować i przypomnieć o jego wyjątkowości przy okazji Wiosennych Dni FAI 22 i 23 marca 2014. Inicjatywa spotkała się z ogromnym sukcesem, dość wspomnieć, że w kolejce do wejścia trzeba było odczekać bagatela trzy godziny, a władze Mediolanu zapowiedziały ponowne i definitywne otwarcie budynku na rok 2016.
Czym zatem był ów Hotel Dzienny? Należy pamiętać, że na początku XX wieku mało który człowiek mógł sobie pozwolić na luksus posiadania własnej łazienki. Poza tym każdy kto przyjeżdżał do miasta, czy to w interesach, czy w sprawach prywatnych, dzięki podobnej instytucji, mógł zrelaksować się w łaźniach, mógł też zadbać o image u fryzjera lub u kosmetyczki, wykonującej przede wszystkim manicure i pedicure. Oprócz wyrafinowanych marmurowych wanien i pryszniców o przeciętnym standardzie, oprócz szaletów, istniały tutaj m.in. skrytki pocztowe, telefon, bank, przechowalnia bagażu, biuro podróży, butik z ubraniami i pralnia. Podobna struktura znajdowała się w samym centrum miasta, na Piazza Duomo. Był to Albergo Diurno Cobianchi (zdjęcie na końcu), który w 2003 roku został zastąpiony przez informację turystyczną, a ostatnio zaadoptowano go na Expoincittà Lounge, tj. na rodzaj saloniku, w którym można było uzyskać informacje o wszystkich wydarzeniach odbywających się w Mediolanie przy okazji EXPO 2015. Obecnie brakuje pomysłu na wykorzystanie obiektu.
Albergo Diurno, zbudowany w latach 1923-1925, jest przykładem architektury w stylu Art Déco. Zaaranżowano go w podziemiach, dlatego dzisiaj wejście ukryte jest na stacji metra Porta Venezia przy Corso Buenos Aires. Tymczasem na pobliskim Placu Oberdan rzucają się w oczy dwie wyrwane z kontekstu kolumny oraz ozdobne schody, jedyne widoczne ślady zapomnianego spa. Łaźnie zamknięto w 1985, natomiast salon fryzjerski działał aż do roku 2006.
Informacje praktyczne znajdziecie tutaj.
Ładne.