Palermo raczej nikogo nie zostawia obojętnym. Wystarczy krótka przechadzka po zabytkowej części miasta, żeby poczuć wyjątkowy klimat, będący zbitką różnych kultur. Niemal na każdym kroku spotyka się tutaj dzieła sztuki, a spacer arabsko-normańskim szlakiem jest obowiązkowy dla każdego, kto odwiedza Włoską Stolicę Kultury 2018. Kaplica Palatyńska daje największy wyraz orientalnemu obliczu miasta.
Kim byli Normanowie?
Normanowie, czyli “ludzie północy” między VII a XII wiekiem zamieszkiwali Skandynawię. W IX wieku rozpoczęli swoje podboje – opanowali m.in. Islandię i Normandię. W kolejnym stuleciu termin “Normanowie” odnosił się już tylko do powstałej w Normandii kasty rycerzy feudalnych, którzy byli potomkami Wikingów, przeszli na Chrześcijaństwo i zasymilowali się z Francuzami. Mieli oni silną pozycję w średniowiecznej Europie. Udało im się zdobyć Anglię, południowe Włochy, Sycylię, a nawet część Grecji. Wyparli Bizancjum z Italii, brali czynny udział w dwóch wyprawach krzyżowych. Z czasem wtopili się w miejscową ludność. Wiele znakomitych rodów wywodzi swoje korzenie od Normanów, a na części greckich wysp nadal funkcjonują katolickie parafie.
Od początku X wieku Sycylia znajdowała się pod panowaniem arabskim, a jeszcze wcześniej rządziło na wyspie Bizancjum. Zimą 1072 roku, po wielomiesięcznym oblężeniu Palermo zostało zdobyte przez Normanów. Ich rządy trwały do 1189 roku, kiedy to zmarł ostatni z normańskich króli. Arabsko-normańskie Palermo razem z Katedrą w Monreale i w Cefalù zostało w 2015 roku docenione przez UNESCO. Na liście zabytków figurują:
- Pałac Normanów i Kaplica Palatyńska
- Zamek Zisa
- Katedra w Palermo
- Kościół San Giovanni degli Eremiti
- Kościół Santa Maria dell’Ammiraglio
- Kościół San Cataldo
- Most Ammiraglio
- Katedra w Monreale
- Katedra w Cefalù
Najokazalszą ze wszystkich arabsko-normańskich budowli jest Kaplica Palatyńska (Cappella Palatina), znajdująca się w Pałacu Normanów. Jednocześnie jest to jeden z najliczniej odwiedzanych zabytków, jakie znajdują się na wyspie. Moja sycylijska koleżanka pisze o tym miejscu tak: klik. Kluczową konstrukcję postawili arabscy emirowie, ale dopiero Normanowie uczynili z niej wyrafinowany pałac. Pierwszy król Sycylii – Roger II – zatrudnił muzułmańskich artystów i rzemieślników, którzy potrafili swobodnie łączyć techniki bizantyjskie razem z orientalizującymi, zachowując przy tym powiew nowoczesności. W ten sposób powstał nowy i oryginalny styl. Co prawda pałac był później wielokrotnie przybudowywany, ale kaplica z oszałamiającymi mozaikami pozostała nietknięta. Patronem kaplicy jest św. Piotr Apostoł. Ma ona plan, który jest mieszanką tradycji bizantyjskich i katolickich. Kopułę zdobi mozaika przedstawiająca Chrystusa Pankratora, czyli ikona z Jezusem władcą i sędzią Wszechświata. W prezbiterium wyobrażono sceny z Nowego Testamentu a w nawie głównej te opisane w Starym Testamencie. Nawy boczne opowiadają dzieje św. Piotra i Pawła. Drewniane i ornamentalne sklepienie (arab. muqarnas), łuki znajdujące się między nawami, a także ściany pokryte marmurowymi płytami nawiązują do architektury islamskiej.
Kilka ciekawostek związanych z Kaplicą Palatyńską i Pałacem Normanów:
? Z powodu licznych odniesień do tradycji islamskiej niektórzy uczeni twierdzą, że Roger II w sekrecie wyznawał tę religię.
? W Kaplicy Palatyńskiej udzielane są śluby, dlatego w przypadku zaplanowanej ceremonii jest ona zamykana o godzinie 16:15.
? Od 1946 roku Pałac Normanów jest siedzibą Parlamentu Regionu Sycylia (Assemblea della Regione Siciliana), która zbiera się w każdą środę i czwartek. W tych dniach można zwiedzać jedynie kaplicę. Zgromadzenie obraduje w Komnacie Herkulesa (Sala d’Ercole).
? W Pałacu znajduje się komnata Rogera II (Sala di Ruggero), którą zdobią przepiękne złote mozaiki o tematyce fito-, zoo- i antropomorficznej. Przedstawiono również “dżannah”, czyli rajski ogród, o którym jest mowa w Koranie.
? Komnatę pompejańską (Sala pompeiana) zdobią piękne neoklasyczne freski ozdobione motywami mitologicznymi.
? Komnata Wiatrów (Sala dei Venti) znajduje się w średniowiecznej wieży. Jej sklepienie pokrywa osiemnastowieczny drewniany sufit z zamocowaną pośrodku różą wiatrów.
? W Komnacie Diuka Montalto zostały odkopane fragmenty fenickich murów, sięgających V wieku p.n.e.
? Jeden z wewnętrznych dziedzińców (Cortile Maqueda) składa się z 3 loggi. Środkowa jest większa od pozostałych.
A presto!
Ania
P.S. Do zobaczenia „Pod Słońcem Italii”, także na Facebooku oraz na Instagramie i w grupie Zakochani w Italii.