Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany “Światłem Italii”

1
Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany

W moim domu rodzinnym wisiało kilka plakatów przedstawiających reprodukcje dzieł włoskich artystów. Było wśród nich “Miasto Idealne”, malowidło z drugiej połowy XV wieku, którego autor nie jest znany. Renesansowy obraz powstał na dworze księcia Urbino, Federico III da Montefeltro. Przypisuje się go m.in. Pierowi della Francesca, Melozzowi da Forlì, Leonowi Battiście Albertiemu lub Lucianowi Lauranie. Oryginał znajduje się w Galleria Nazionale delle Marche, mającej siedzibę w Palazzo Ducale di Urbino.

obraz "Miasto Idealne"

Opis miasta idealnego po raz pierwszy pojawia się w Biblii (Apokalipsa św. Jana, 21,10-16), jednak założenia tego typu powstawały przede wszystkim w renesansie. Przykładem może być Palmanova (link TUTAJ), Sabbioneta (link TUTAJ) albo nasz rodzimy Zamość.  Wiele miast idealnych fundowano także w epoce baroku. Osiedla pełniły funkcję rezydencji władcy albo stanowiły fortece. W trakcie trwania okresu oświecenia i w XIX wieku wiązały się z nową myślą społeczną i stopniową industrializacją. Odbiciem  idei było wybudowanie Crespi d’Adda (link TUTAJ). Socrealizm podarował nam, Polakom realizację miasta idealnego w postaci krakowskiej Nowej Huty.

W mieście idealnym wszystko powinno być jasne, harmonijne i  przejrzysteWyrafinowane osiedle renesansowe musi charakteryzować wspaniała architektura, taka jak w Urbino. Jednak Urbino ma coś więcej. Jest jednym z tych ośrodków uniwersyteckich, gdzie podobnie jak w Bolonii na każdym kroku czuć ducha kultury i otwartość umysłów. Cudownie się tutaj spaceruje, chłonie. Jeśli podczas zwiedzania dopadnie Cię głód, sięgnij po “crescię“, lokalną odmianę piadiny.

Urbino nierozerwalnie wiąże się z postacią księcia Federica da Montefeltro. Dokonał on rzeczy prawie niemożliwej. Udało mu się wymazać całą przeszłość miasta i sprawić, że wszystko to, co nastąpiło po jego śmierci, nie miało większego znaczenia. Każdy z nas ma przed oczami portret, namalowany przez Piera della Francesca i przechowywany w Galerii Uffizi, z którego bije silna osobowość i energia władcy. Federico przyszedł na świat w Gubbio, natomiast zmarł w Ferrarze. Nie stronił od spisków i intryg. Był człowiekiem renesansu i jednym z najbardziej wyróżniających się kondotierów (dowódców wojsk najemnych) swojej epoki, a także chorążym Świętego Kościoła Rzymskiego. Ufundował w Urbino wielką bibliotekę, która w latach świetności nieznacznie tylko ustępowała Bibliotece Watykańskiej. Zlecił budowę najbardziej renesansowego pałacu w całej Italii, czyli Palazzo Ducale. Zajmował się mecenatem. Kształcił Rafaela, przyjaźnił się z Pierem della Francesca. Na jego dworze przebywali i tworzyli również Paolo Uccello, Francesco di Giorgio Martini i Luciano Laurana. Żywot Federico da Montefeltro stał się inspiracją dla Machiavellego do napisania „Księcia”. W swym malutkim państwie zaprowadził ład i sprawiedliwość. Opiekował się rannymi żołnierzami i rodzinami poległych, zapewniając m.in. posag pannom na wydaniu. Często przechadzał się ulicami Urbino bez broni i straży. Zaglądał do sklepów, warsztatów i mieszkań zasłużonych obywateli. W Księstwie Urbino wszyscy byli równi wobec prawa. Niejasna jest geneza jego zakrzywionego nosa. Ponoć po stracie jednego oka Federico przeszedł operację usunięcia nasady nosa, co  poprawiło pole widzenia i umożliwiło powrót do walki.

W Urbino urodził się jeden z trzech najwybitniejszych artystów epoki renesansu, Rafael Santi, a także Valentino Rossi, włoski motocyklista i dziewięciokrotny mistrz świata.

Alla prossima!

 

 

P.S. Jeśli spodobał Ci się ten wpis albo masz jakieś pytanie, zostaw pod tekstem komentarz. Pamiętaj też, że czekam na Ciebie na Facebooku oraz na Instagramie. Jestem tam codziennie i zamieszczam jeszcze więcej włoskich ciekawostek oraz zdjęć.

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii" Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii" Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

 

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

Urbino i Federico III da Montefeltro, książe nazywany "Światłem Italii"

 

1 KOMENTARZ

  1. Trochę mnie zdziwiła wiadomość o Federicu, że jakoby był inspiracją dla Machiavellego, gdyż powszechnie uważa się, iż był to Cesare Borgia- człowiek bezwzględny w dążeniu do władzy, perfekcyjnie wcielający zasadę, że cel uświęca środki, nota bene znany autorowi osobiście. Oczywiście, nie można wykluczyć, że w “Księciu” jest też coś z Federica di Montefeltro bo przecież Machiavelli nie pisał niczyjej biografii, jednak na tle współczesnych mu władców przedstawia się on raczej pozytywnie. Co do nosa, skutkiem rany zadanej mieczem była istotnie utrata oka i zmiażdżenie nasady nosa, co na stałe oszpeciło jego twarz.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj