Moda Positano – glamour z Wybrzeża Amalfitańskiego

Wygodna, przewiewna i szykowna – tak najprościej opisać kultową modę Positano, której początki sięgają lat 50. ubiegłego wieku i która charakteryzuje się wykorzystaniem tylko naturalnych materiałów. Co prawda Positano już w XIX wieku słynęło z obróbki włókna konopnego używanego do produkcji wyjątkowo trwałych i odpornych na działanie wilgoci wyrobów takich jak żagle, liny, czy worki, jednak dopiero współczesne osiągnięcia sprawiały, że można je wykorzystywać do szycia odzieży. Po zmieszaniu z innymi naturalnymi tkaninami, takimi jak np. len, bawełna lub jedwab powstają miękkie i delikatne materiały sprawdzające się jako ubrania. Włókno konopne cechuje wytrzymałość. Ma ono dużą zdolność wchłaniania wilgoci, a zawarte w nim ligniny chronią przed przenikaniem promieni ultrafioletowych.

Kiedy zaniechano produkcji opartej na tym niemal doskonałym materiale, rzemieślnicy z Positano musieli znaleźć inne źródło dochodu. Tak się złożyło, że ów moment zbiegł się w czasie z narodzinami masowej turystyki. Po II Wojnie Światowej Positano z rybackiej wioski zaczęło się przemieniać w luksusowe nadmorskie miasteczko, które przyciągało międzynarodowe elity. W latach 50. na plażach Europy pojawiło się bikini. Krawcowe z Positano szybko podchwyciły pomysł i zabrały się za szycie wyszukanych kostiumów ozdabianych koronkowymi wstawkami i kolorowymi kamieniami. Nowy styl szybko przerzucił się na ubrania – luźne i wydekoltowane sukienki, spódnice wykańczane koronką i tuniki, które idealnie sprawdzały się jako plażowe okrycia dla kostiumów. Moda skierowana była do specyficznego odbiorcy: do intelektualistów, arystokratów, ale i do hipisów. Musiała zatem być elegancka i oryginalna, a jednoczenie przewiewna i nieformalna. Początkowo inspirowała się wzorami hawajskimi, później stała się monochromatyczna, współcześnie miesza wzory oparte na śródziemnomorskiej roślinności z kolorami, które akcentują opaleniznę.

W 1953 roku w Positano bawił amerykański pisarz i noblista John Steinbeck. W artykule dla „Harper’s Bazaar” pisał: “Po Positano się nie spaceruje, tutaj albo się wznosi, albo opada“. Rzeczywiście, miasteczko to niekończące się schody i wąskie uliczki, wzdłuż których znajdują się eleganckie butiki, hotele i restauracje, a na samym dole rozciąga się niewielka plaża. Fakt ów nie umknął lokalnym rzemieślnikom, którzy poza odzieżą postawili również na produkcję ręcznie robionych, płaskich sandałów ze skóry ozdabianych kolorowymi kamieniami. Nosiły je takie ikony mody jak Jackie Kennedy Onassis i Brigitte Bardot, zresztą również dzisiaj każda elegantka ma w swojej szafie przynajmniej jedną parę.

Jak wyglądała oryginalna Moda Positano, można się przekonać oglądając film “Utalentowany Pan Ripley” gdzie młodzi i bogaci Amerykanie spędzają trochę czasu, bawiąc się na Wybrzeżu Amalfitańskim i gdzie poznają głównego bohatera Toma Ripleya. Żeby odkryć współczesne trendy, wystarzcy odwiedzić Positano.

A presto!

Ania

P.S. Jeśli spodobał Ci się ten wpis albo masz jakieś pytanie, zostaw pod tekstem komentarz. Pamiętaj też, że czekam na Ciebie na Facebooku oraz na Instagramie. Jestem tam codziennie i zamieszczam jeszcze więcej włoskich ciekawostek oraz zdjęć.