Gradara: miasteczko nieszczęśliwych kochanków

GRADARA

Romeo i Julia byli wytworem wyobraźni Szekspira. Francesca i Paolo, o których pisał Dante w “Boskiej Komedii” istnieli naprawdę. Wątek dwojga kochanków wykorzystywano w wielu utworach literackich, malarskich i muzycznych. Stali się głównymi bohaterami opery “Francesca da Rimini”, zainspirowali d’Annunzia i Boccaccia. Ich ojczyzną była Gradara.

Zgodnie z legendą tragiczna historia wydarzyła się w murach twierdzy Gradara. Strategicznie położony zamek może się poszczycić zapierającymi dech w piersiach widokami. Jest jednym z najlepiej zachowanych tego typu obiektów średniowiecznych w całych Włoszech. Był miejscem nieustannych sporów toczonych między Państwem Kościelnym a najmożniejszymi rodami. Gradara przeszła przez ręce rodów Malatesta, Sforza id della Rovere. W miasteczku i miejscowym muzeum widoczne są liczne nawiązania do słynnej historii miłosnej.

Francesca da Rimini była córką Guida da Polenta, pana Rawenny i Cervii. Żyła w XIII wieku. Jej ojciec zaaranżował małżeństwo córki z Giovannim Malatestą, co miało na celu doprowadzenie do sojuszu obu rodów. Ponieważ jednak Giovanni nie należał do przystojnych, posunięto się do oszustwa. Jako narzeczonego przedstawiono młodej wybrance brata przyszłego pana młodego, Paola. Kiedy prawda wyszła na jaw, Francesca poddała się woli ojca i poślubiła nieurodziwego wybranka, któremu urodziła córkę. W tym samym czasie potajemny romans nieszczęśliwych kochanków trwał w najlepsze. Pewnego dnia Giovanni Malatesta odkrył zdradę i zabił ich oboje.

Dante w “Boskiej Komedii” umieścił parę kochanków w piekle, ponieważ dopuścili się poważnego grzechu. Nie rozdzielił ich jednak, tylko połączył w pośmiertnej niedoli.

Alla prossima!

Ania

P.S. Jeśli spodobał Ci się ten wpis albo masz jakieś pytanie, zostaw pod tekstem komentarz. Pamiętaj też, że czekam na Ciebie na Facebooku oraz na Instagramie @podsloncemitaliiblog, gdzie zamieszczam więcej ciekawostek, zdjęć i Włoch!