Leżąca w południowej Lombardii Cremona jest miastem powiązanym z muzyką. Tutaj urodził się Claudio Monteverdi, który doprowadził do perfekcji madrygał i położył fundamenty pod melodramat. Innym wielkim kompozytorem pochodzącym z Cremony był Amilcare Ponchielli. Jego imię nosi najważniejszy w mieście teatr. W 1530 roku, Andrea Amati wynalazł skrzypce, natomiast Antonio Stradivari zaprowadził sztukę lutniczą na wyżyny. Dzisiaj w Cremonie znajdują się Scuola internzionale della Litueria, Scuola di Paleografia e Filosofia musicale i Fundacja „W Stauffer”.
TROCHĘ HISTORII
Cremona ma korzenie celtyckie. W 218 roku p.n.e. Rzymianie ufundowali na jej obszarze kolonię, jednak kluczowym okresem dla miasta było średniowiecze. Aspekt urbanistyczny w ogromnym stopniu łączy się z tą właśnie epoką. Pod koniec XI wieku Cremona uzyskała autonomię, ale już w 1334 roku została podbita przez Księstwo Mediolanu, z którym, poza krótkimi epizodami niepodległości i dziesięcioletniej dominacji weneckiej, pozostała związana aż do zjednoczenia Włoch.
PIAZZA DEL COMUNE
Piazza del Comune jest sercem miasta. Można tutaj podziwiać jeden z lepiej zachowanych w całej Italii przykładów średniowiecznej architektury publicznej. Nie przegapcie Torrazzo, Duomo, Battistero, Loggii dei Militi i Palazzo del Comune.
TORRAZZO
Wysoka na 111 m dzwonnica to symbol miasta. Od strony placu ozdabia ją wykonany w XVI wieku zegar astronomiczny, działający po dziś dzień. Pokonując 502 stopni edostaniecie się na szczyt wieży po to, aby zachwycać się panoramą Cremony.
Bilet wstępu: 5 € lub 6 € (Torrazo + Battistero)
DUOMO
Katedra pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryii Panny to jedna z piękniejszych budowli o charakterze religijnym w północnych Włoszech. Pierwotna konstrukcja sięga 1107 roku. Na przestrzeni wieków dodano elementy gotyckie, renesansowe, manierystyczne i barokowe. Budynek wyróżnia obecność dwóch fasad – marmurowej, która jest zwrócona w stronę Piazza del Comune i północnej, zbudowanej według kanonów typowych dla lombardzkiego gotyku. Monumentalne wnętrze charakteryzuje obecność wykwintnych fresków wykonanych przez różnych artystów na przestrzeni pierwszych dwudziestu lat XVI wieku. Kościół jest jednym z ważniejszych przykładów lombardzkiego malarstwa minionej epoki.
BATTISTERO
Romański budynek o planie ośmioboku był wielokrotnie modyfikowany na przestrzeni XVI wieku. Pokryto go marmurem, a przed wejściem ustawiono dwa kamienne lwy. Wnętrza zachowują styl romański, można w nich oglądać Museo delle Pietre romaniche.
LOGGIA DEI MILITI
To jedna z ważniejszych gotyckich budowli miejskich w północnych Włoszech. Swego czasu spotykali się niej dowódcy wojskowi.
PALAZZO DEL COMUNE
Kolejny przykład broletto – budynku typowego dla padańskiej architektury, w którym mieścił się odpowiednik ratusza. Portykowy parter był zawsze otwarty dla publiczności, tak aby każdy obywatel mógł być świadkiem wymierzania sprawiedliwości, na piętrze natomiast zbierała się rada miejska. Poza lombardzkimi miastami broletta znajdują się w Orcie San Giulio i Novarze, w Piacenzy, Rimini, a nawet w Perugii. Budowa Palazzo del Comune rozpoczęła się w 1206 roku. Wzdłuż jednego z poryków na wewnętrznym dziedzińcu zachowały się oryginalne dwunastowieczne freski.
CIEKAWOSTKA: TORRONE, BOŻONARODZENIOWY DESER Z CREMONY
Zgodnie z legendą torrone wymyślono z okazji ślubu Bianchi Marii Visconti, córki doży Mediolanu i Francesca Sforzy. Uroczystość odbyła się w Cremonie 25.X.1441 i była dla miasta wydarzeniem bez precedensu. Lokalni cukiernicy stworzyli na tę okazję wyjątkowy deser, który formą i nazwą nawiązywał do symbolu miasta, czyli do Torrazzo. W rzeczywistości jednak owa słodkość na bazie migdałów, miodu, cukru i białek ma korzenie arabskie i pojawiła się w Italii na skutek wzmożonej wymiany handlowej między Orientem, a Europą. Jak by nie było, to właśnie Cremona pozostaje ojczyzną torrone, któremu zresztą poświęcone jest święto odbywające się w mieście między październikiem a listopadem.
SZTUKA LUTNICZA Z CREMONY NA LIŚCIE ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO
Sztuka lutnicza Cremony, którą na wyżyny zaprowadził Antonio Stradivari, od 2012 znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
***
Do zobaczenia „Pod Słońcem Italii”, także na na Facebooku i na Instagramie.
Ania
