Czego uczy kwarantanna i jak mija nam czas?

Kwarantanna uczy cierpliwości. Od kilku tygodni żyjemy niczym mnisi zamknięci we własnej pustelni. Wszędzie dookoła rodzi się wiosna, z okien domu obserwujemy latające ptaki, słyszymy ich śpiew, marzymy o spacerze brzegiem morza lub jeziora, o pikniku w górach, o spotkaniu z bliskimi. Tymczasem mamy do dyspozycji jedynie własny dom i towarzystwo rodziny, która przy całej wyjątkowości potrafi czasem koncertowo zagrać na nerwach. Niektórzy przeżywają ten czas w samotności. Wszyscy z dnia na dzień musieliśmy porzucić dalekosiężne plany i skupić uwagę na rzeczach najprostszych.

Kwarantanna uczy kreatywności. Mijają dni, a każdy kolejny niewiele różni się od poprzedniego. Trudno snuć plany na przyszłość, bo jest niepewna jak nigdy dotąd. Ciężko organizować podróże, chyba że palcem po mapie. Żeby zagospodarować czas, wymyślamy kolejne zajęcia. Jedni wracają do dawno porzuconych pasji, inni uczą się czegoś nowego. Ktoś spisuje wspomnienia, ktoś inny porządkuje, przemeblowuje, wyzbywa się niepotrzebnych przedmiotów. Czytamy zaległe książki, przeglądamy porzucone w kącie pisma, pozostawione tam w nadziei, że kiedyś będziemy mieli chwilę, żeby do nich zajrzeć. W naszych głowach powstają kolejne pomysły. Okazuje się, że potrzeba niewiele by prowadzić całkiem ciekawe życie.

Kwarantanna uczy wrażliwości. Dookoła umierają ludzie. Lekarze, pielęgniarki i sanitariusze heroicznie walczą o każdego pacjenta. Codziennie o godzinie 18:00 siadamy przed telewizorem, po to, aby wysłuchać konferencji prasowej Włoskich Służb Obrony Cywilnej. Czekamy na wieści z frontu. Okazuje się, że nie ma osób lepszych i gorszych, ważnych i niewiele znaczących. Wszyscy mamy uczucia i zasługujemy na atencję. Kwarantanna to czas, kiedy możemy od nowa zdefiniować nasze priorytety i sprawić, żeby ludzkie życie, a także planeta Ziemia ponownie zajęły należne im miejsce. Właśnie na nich należy położyć punkt ciężkości. Ja nie uważam, że zostaliśmy uwięzieni w domu. Sądzę, że podczas trwania pandemii w domu jesteśmy bezpieczni.

A jak nam upływa kwarantanna? Zapraszam na podglądanie!

Sporo czasu spędzamy w ogrodzie.

Oglądamy nasze kamelie…

i bez, który w zeszłym roku dostałam od męża.

Wynajdujemy zajęcia kreatywne. Włoska wersja Scrabble to dla mnie doskonała okazja do ćwiczenia języka. A skoro o języku mowa, czas kwarantanny sprawia, że moja córka znacznie częściej słyszy ode mnie polską mowę i chętniej używa polskich słów.

Wciągnęliśmy się w fantastyczną zabawę, polegającą na odtworzeniu w domowych warunkach jakiegoś znanego obrazu. W  przyszłym tygodniu jedna z klubowiczek, prywatnie instruktorka jogi, będzie z nami trenować jogę przez internet.

Moja córka uwielbia rysować. Dzięki specjalnej stronie uruchomionej przez przedszkole każdego tygodnia dostajemy sporą porcję nowych pomysłów i inspiracji.

We Włoszech trwa sezon na bób. Ja bób uwielbiam. Podczas czytania i oglądania filmów wcinam go w hurtowych ilościach. Mam dla Was świetny przepis na wegetariańskie lasagne z bobem. Na pewno wrzucę go na bloga.

Co jeszcze gotujemy i pieczemy?

Domowy makaron (przepis TUTAJ).

Szparagi w wielu wariantach (kilka inspiracji znajdziesz TUTAJ).

Focaccię, schiacciatę lub pizzę.

Tartę cytrynową z bezą.

W tym tygodniu trzeba będzie pomyśleć o jakimś mazurku.

Alla prossima!

Ania

P.S. Jeśli spodobał Ci się ten wpis albo masz jakieś pytanie, zostaw pod tekstem komentarz. Pamiętaj też, że czekam na Ciebie na Facebooku oraz na Instagramie @podsloncemitaliiblog, gdzie zamieszczam więcej ciekawostek, zdjęć i Włoch!