Borghetto sul Mincio – średniowieczna wioska młynarzy

Borghetto sul Mincio odwiedziłam niemal dokładnie rok temu, w czasie majówki. To nieoczywisty kierunek dla tych, którzy wypoczywają w południowej części jeziora Garda i dobrze znają okolicę, a chcieliby zobaczyć coś nowego. Wioska jest oddalona od Peschiery del Garda o trochę ponad 14 km. Od Sirmione dzielą ją 22 km, a od Desenzano del Garda 25 km. Co więcej, w Peschierze zaczyna się trasa rowerowa biegnąca wzdłuż rzeki Mincio prosto do Mantui. Zatem Borghetto sul Mincio może stanowić jedynie przystanek podczas wycieczki do miasta Gonzagów leżącego w odległości 27 km.

Borghetto jest częścią miejscowości Valeggio sul Mincio i jej największą atrakcją. Została zbudowana w średniowieczu. Właśnie wtedy postawiono młyny wodne używane do mielenia zbóż i sześćsetmetrowy Ponte Visconteo. Doświadczył licznych przebudów, ale przetrwał do dzisiaj i stanowi doskonały punkt widokowy. Średniowieczna architektura harmonijnie współgra z rzeką. Spacerując po okolicy, nietrudno poczuć jej rześkość jak i zapachy napływające z otaczających wioskę lasów. W szuwarach żyją ptaki: kokoszki, gęsi i łabędzie. Chociaż pojechałam tam na przełomie kwietnia i maja, myślę, że sporą ulgą będzie wyrwanie się do Borghetto w środku sezonu z zatłoczonych miasteczek znajdujących się nad jeziorem Garda.

Na miejscu na turystów czekają restauracje. Tradycja mielenia zbóż w młynach wodnych zobowiązuje. Najbardziej znanym lokalnym daniem są Tortellini di Valeggio. Lepi się jej z cienkiego jak bibuła ciasta i nadziewa duszonym mięsem. Na potrzeby marketingowe stworzono nawet legendę ich powstania: Nodo d’Amore, Węzeł Miłości. I to jest druga oficjalna nazwa.

Zgodnie z przekazem w XIII wieku Pan Mediolanu Giangaleazzo Visconti wspólnie ze swoim wojskiem rozbił obóz nad rzeką Mincio. Nad tą samą rzeką nocami tańczyły nimfy. Kiedy którejś nocy pląsały między śpiącymi rycerzami, jeden z nich, kapitan Malco przebudzony ujrzał piękną Silvię. Z miejsca się w sobie zakochali. Inna kobieta od dawna darząca Malca uczuciem w porywie zazdrości postanowiła donieść na rywalkę. Twierdziła, że uprawia czary. W tej sytuacji Malco i Silvia musieli uciekać, a jedyną możliwą drogą była rzeka. Kiedy wojska Giangaleazza Viscontiego dotarły do jej brzegów, znalazły jedynie związaną złotą chusteczkę-symbol uczucia, jakie połączyło kochanków i inspiracja dla ulepienia delikatnych tortelli Nodo d’Amore.

Od lat w czerwcu w Borghetto sul Mincio odbywa się święto Nodo d’Amore. Jego kulminacją jest ogromny stół ustawiany na Ponte Visconteo i kolacja, której główną atrakcję stanowią Tortellini di Valeggio. Na oficjalnej stronie wydarzenia widnieje informacja, że w 2024 roku obchody się nie odbędą. Jako przyczynę podano potrzebę zachowania wyjątkowej jakości lokalnego produktu. Cóż, czasem mi się wydaje, że sami na siebie kręcimy bata. Żyjemy w czasach fast food, fast fashion i fast travel. Wiele osób podróżuje bez celu, i bez przygotowania. Po prostu tam, gdzie jeżdżą inni. Święto pierożków? Wybornie! Byle się najeść, a gdzie, z kim i dlaczego to drugorzędna sprawa. Znam Włochy od lat 80 i z przykrością patrzę na dzisiejsze pękające w szwach od turystów Sirmione, o Wenecji nie wspominając. Niemniej jednak w alejkach niewielkiego Borghetto języka polskiego ciągle jeszcze nie słychać, a zajrzeć tutaj warto niezależnie od pierożków.

Korzystając z okazji, przypominam o moich mediach społecznościowych. Na Facebooku i na Instagramie@podsloncemitaliiblog jestem codziennie i zamieszczam jeszcze więcej ciekawostek, zdjęć i Włoch!

Alla prossima!

Ania