Brianza, czyli właściwie co?

Brianza to kraina geograficzna położona w Lombardii, która rozciąga się między Mediolanem a jeziorem Como. Jest zupełnie nieturystyczna. Stanowi za to jeden z najważniejszych w kraju ośrodków przemysłowych, który napędza gospodarkę. Kiedyś nazywana “zielonymi płucami Lombardii“, dzisiaj pełna jest fabryk i eleganckich willi. Od zawsze była ziemią zamieszkaną przez rolników i hodowców zwierząt, a przede wszystkim przez ludzi przyzwyczajonych do ciężkiej pracy. Mieszkańcy szczególnie upodobali sobie fach stolarza, dlatego przez wieki Brianza słynęła z produkcji mebli. Jeśli kiedykolwiek przemierzałeś trasę z Mediolanu do Lecco,Varenny, albo do Valtelliny, musiałeś tędy jechać. Za chwilę przybliżę Ci Brianzę, wcześniej jednak zapraszam do moich mediów społecznościowych. Na Facebooku i na Instagramie @podsloncemitaliiblog jestem codziennie i zamieszczam jeszcze więcej ciekawostek, zdjęć i Włoch!

Monza i Villa Reale

Główną aglomeracją prowincji Monza e Brianza jest Monza. Ze względu na bliskie położenie od zawsze pozostaje w cieniu Mediolanu. To bardzo eleganckie miasto. W jego sercu stoi neoklasycystyczny pałac. Villa Reale di Monza, nazywana także Reggia di Monza została wzniesiona przez Habsburgów podczas ich panowania w północnych Włoszech w XVIII wieku. Podczas istnienia stworzonego przez Napoleona Królestwa Włoch, była siedzibą wicekróla. Wtedy francuski wódz i mąż stanu w znacznym stopniu ograbił rezydencję, wywożąc precjoza nad Loarę. Po zjednoczeniu Italii władcy z dynastii Sabaudzkiej upodobali sobie Turyn, dlatego w pałacu spędzali niewiele czasu. Współcześnie w willi odbywają się wystawy. Jedno ze skrzydeł gości w swoich murach liceum artystyczne.

Parco di Monza

W Monzy znajduje się jeden z największych zabytkowych parków w Europie. Jest czwartym pod względem powierzchni parkiem ogrodzonym, a zarazem największym otoczonym kamiennym murem. Wspólnie z Ogrodami Królewskimi tworzy kompleks o wyjątkowym walorze krajobrazowym, architektonicznym i historycznym. Na jego terenie znajduje się wybudowany w 1922 roku tor wyścigowy, gdzie odbywa się Grand Prix Włoch Formuły 1.

Duomo di Monza

Oficjalna nazwa katedry brzmi Basilica minore di San Giovanni Battista. Bazylika mniejsza to tytuł honorowy, nadawany przez papieża lub w drodze prawa zwyczajowego, który otrzymują kościoły wyróżniające się wartością zabytkową, liturgiczną, pielgrzymkową i duszpasterską. W świątyni przechowywana jest corona ferrea, czyli średniowieczny diadem królewski. Od czasów Królestwa Longobardów używano jej do koronacji władców. Po zjednoczeniu Włoch insygnium wykorzystywała również dynastia sabaudzka. Diadem uznawany jest przez wiernych za relikwię, ponieważ zawiera gwóźdź pochodzący z krzyża Chrystusa.

Wille wznoszone przez mediolańskich arystokratów

Nazwa Brianza pochodzi od celtyckiego słowa brig, które oznacza wzgórze. Całkiem niedawno, zanim do Włoch zawitał boom gospodarczy, w lokalnym krajobrazie dominowały zielone pagórki, pola, łąki i lasy. Krainą nazywano “zielonymi płucami Lombardii“, albo “lombardzką Toskanią”. Pochodzący z Mediolanu arystokraci chętnie stawiali tutaj swoje letniskowe wille, gdzie w sielskiej atmosferze odpoczywali od dusznego i frenetycznego miasta.

Zielone płuca Lombardii

Na obszarze Brianzy dominuje przemysł, jest ona najgęściej zaludnioną włoską prowincją, gdzie dom stoi na domu, a jednak ciągle występuje tutaj sporo zieleni. Prościej oderwać się od codzienności i na moment zapomnieć o smogu. Z praktycznego punktu widzenia stosunkowo łatwo znaleźć w regionie pracę, a zarobki są jednymi z najwyższych w skali całego kraju. Tak samo jak z Mediolanu, blisko stąd nad jeziora Como i Garda, w Alpy, do  Ligurii i do szwajcarskiej Engadyny.

Basilica d’Agliate

Romańska Bazylika w Agliate została zbudowana w XI wieku z wtórnie użytych materiałów. Każda z kolumn oddzielających nawy jest inna. Trzon jednej z nich stanowi kamień milowy sięgający czasów panowania cesarza Juliana Apostaty, tj. IV wieku n.e. Freski w Baptysterium datuje się na XI wiek.

Iglice jak na Duomo di Milano

Ukryta wśród cyprysów stoi intrygująca budowla. To jest mauzoleum rodu Visconti di Modrone. Budynek celowo przypomina Duomo di Milano.

Św. Augustyn w Cassago Brianza

Nie brakuje na terenie Brianzy śladów starożytności. Poza rzymskim trzonem kolumny znajdującym się w Bazylice w Agliate, jest tutaj także rzymski most Ponte San Rocco w Vimercate. Wiemy, że krainę odwiedził jeden z ojców kościoła – św. Augustyn. W IX Księdze “Wyznań” wspomina, że między latem 386 roku a wiosną 387 roku przebywał w Cassago Brianza. Do swojej ziemskiej rezydencji zaprosił go mediolański przyjaciel.

Największe w Europie drzewo ptasiej wiśni

Na jednym ze wzgórz Brianzy dumnie rośnie największe w całej Europie drzewo ptasiej (dzikiej) wiśni. W 2018 roku zostało oficjalnie uznane za pomnik przyrody.

Lago Azzurro

Tymczasem jeden z lasów Briany skrywa nieduże jezioro, na którego tafli dumnie kwitną nenufary. Włosi porównują je do płócien Moneta, ja w pierwszej kolejności myślę o Barbarze Niechcic – i panu Tolibowskim z “Nocy i Dni” Marii Dąbrowskiej.

Przedalpie i widok na Monte Resegone

Brianza jest wciśnięta między Mediolan, a Alpy. W słoneczny dzień doskonale widać stąd góry. Wśród dostojnych szczytów króluje Masyw Resegone. To jedna z najbardziej znanych gór we Włoszech i najpopularniejsza w Lombardii. W świadomości Włochów funkcjonuje jajo symbol powieści “Promessi Sposi” (“Narzeczeni”), której akcja rozgrywa się w okolicach jeziora Como i którą można uznać za włoski odpowiednik “Pana Tadeusza”.

Tak wygląda okolica, gdzie mieszkam już ósmy rok. Mnie urodzonej i wychowanej w Warszawie ciężko było zamienić Mediolan, do którego wyjechałam w 2010 roku na nieduże, prowincjonalne miasteczko. Długo się przyzwyczajam. Z czasem przywykłam i zaczęłam odkrywać sekrety Brianzy, zawierać przyjaźnie, zapuszczać korzenie.

Alla prossima!

Ania